زمان غیبت کبری زمانی نیست که انسان‌ها دچار محرومیت از اسوه حسنه یا هادی صالح باشند و سرگردان بمانند. از تفسیر امام راحل بر می‌آید که لازمۀ اعتقاد به انسان کامل مهدی موعود در دوران غیبت همانند دوران حضور، اعتقاد به ائمۀ اطهار پیامبر اسلام(ص)‌است. همانطور که در دوران‌های پیشین امامت و بعثت، پذیرش قلبی و عملی رهبری انسان کامل در عینیت زندگی و جامعه، ضرورت ایمان به خدا و آخرت به شمار می‌آمد،‌در عصر غیبت مهدی(عج) نیز چنین است، بنابراین شناخت حجت و امام زمان در عصر حاضر پیروی از ایشان و هماهنگی عمل خویش با عمل صالح ولی حق، از لوازم اجتناب‌ناپذیر عقیدۀ انسان به وجود عینی انسان کامل است.