شناخت زبان مخصوص و مصطلحات ویژه هر دانش نقشی اساسی در فهم و درک آن ایفا می‌نماید؛ از این رو، اصطلاح‌شناسی و فهم مفاهیم بنیادی در هر علمی برای دانشجویان و پژوهشگران آن علم ضروری خواهد بود. عرفان نیز به‌مثابه یک علم از این قاعده مستثنی نبوده، بلکه نمونه آشکار این قاعده محسوب میشود. چه بسیار مطالب دقیق که در حجاب مصطلحات پنهان‌اند و چه بسیار مباحث شگرف که با کوتاه‌ترین عبارات برای آشنایان این علم خودنمایی می‌کند و بیگانگان به آن زبان از فهم آن بی‌بهره‌اند. بدین جهت است که در هر علمی به فراخور نیاز و احتیاج اصحاب آن، کتاب‌های متعددی در شناسایی و توضیح اصطلاحات آن علم تدوین و تألیف شده است. در وادی عرفان نیز پژوهش‌های پر مغز و مفیدی نگاشته شده است و ره‌پویان عرفان را برای ورود به این علم یاری می‌رساند.