سوره آفلین، داستان مردی است به نام خلیل حجّتی در شب ۱۲ بهمن ۵۷ در خیابان‌های پر آشوب تهران دنبال پسر گمشده‌اش اسماعیل می‌گردد و راه به راه به مردم انقلابی سفارش می‌کند که کمی آرام‌تر انقلاب کنند، اما کسی صدای او را نمی‌شنود! مسأله دیگر خلیل این است که علی رغم ناامیدی از یافتن پسرش ولی سخت معتقد است که روح الله! چون هر زمان که خیر می‌خواهد از قرآن؛ قرآن آیه لاتیأسوا من روح الله را به او می‌دهد. کتاب با خوابی عجیب شروع می‌شود، خواب دیدن کشته شدن اسماعیل در زمان ضحاک، قرار است اسماعیل را بکشند و مغز سرش را به مارهای دوش ضحاک می‌دهند. این خواب تصویری از کل داستان است، مردم می‌خواهند ضحاک را بیرون کنند برای این رهایی حاضرند هزینه‌های بسیاری دهند. در این میان اسماعیل هم می‌خواهد میان مردم باشد. اما خلیل که خواب آشفته دیده است و نگران فرزندش است که به دست مارهای ضحاک نیفتاده باشد.