رمان «مردی که همه‌چیز می‌دانست»؛ اولین رمان درباره امام محمد باقر (ع) براساس مستندات تاریخی معتبر در حوزه بزرگسال است که نویسنده آن سعی کرده احادیثی که مربوط به دوره زمانی زندگی حضرت و وقایع رمان بوده را انتخاب و آن‌ها را به منولوگ و دیالوگ امام با دیگران تبدیل کند. شیوه تدریس امام در آن دوران بیشتر مبتنی بر پرسش و پاسخ بود و با شیوه‌های آموزش امروزی فرق داشت. این دیالوگ‌ها در کلاس‌های درس ایشان بیشتر استفاده شده است. زاویه دید در این رمان دانای کل غیر محدود است و هر بار یکی از شخصیت‌های اصلی از دید خود داستان را روایت می‌کند.