گاه آنقدر به نظرم نزدیک است که گویی در مقابلم ایستاده و ماجراهایش جریان داد.
با اینهمه مطمئنم که خارج از این اتاق سرد و تاریک روی این زمین خاکی،در زیر این آسمان کهنه، در گوشه ای نه چندان دور او با آن عصای چوبی در زیرکتف، با سیمائی معصومانه و پر صلابت، با چشمانی پر نشاط و لبخندی کودکانه و شادی آفرین در تلاش و جنبش است. اری مطمئنم.