نامه هایی که در آن روزها، از گوشه کنار ایران اسلامی، برای امام عزیز نوشته شد، از بهترین و زیباترین خاطراطی است که برای ملت ما باقی مانده است. حالا هرکدام از ما، وقتی به برنامه هایمان نگاه کنیم، احساس غرور و شادمانی خواهیم کرد. این را به خوبی دریابیم که امام چه‌قدر به ما نزدیک بود و ما چقدر به او نزدیک بودیم…. حالا حس میکنم که امام مثل پدرمان بود که برایش حرف میزدیم و نامه می‎‌نوشتیم و او با دقت آنها را می‌شنید و میخواند و جواب بسیاری از ما را می نوشت …یادش گرامی باد.