محور اصلی این پژوهش مسأله صادر نخست است، یعنی شناخت نخستین موجودی که بدون واسطه از مبدأ هستی، صادر شده است. سابقه و قدمت بحث از اولین فعل الهی را باید زمانی دانست که بشر در تکاپوی شناخت حقایق و نوامیس حاکم بر جهان بوده است، در تفسیر و تبیین نظام هستی دو رویکرد مهم فلسفی و عرفانی وجود دارد، باید دانست که قدمت مسأله صادر نخست در فلسفه، بیش از عرفان است. چرا که بحث از صادر نخست، از فروعات اصل علیت است با اعتقاد به اصل علیت در تفکر فلسفی و پذیرش علتی واحد در رأس هرم هستی، نیز سخن از نخستین فعل و اثر او به میان می­ آید.