در پژوهش حاضر که به شیوه توصیفی تحلیلی تنظیم شده، سعی بر آن است تا تصویری از ساختار اجتماعی سیاسی، آرمانی فرهنگ سیاسی شیعه به بهره‌گیری از ظرفیت‌های موجود در آن ترسیم شود. در این مسیر، مسئله تحزب و رقابت‌ نهادهای مدنی برای کسب قدرت سیاسی از دیدگاه نظری با تأکید بر دیدگاه‌های امام علی(ع) و امام خمینی (ره) بررسی می‌شود. تحزب در فرهنگ سیاسی اسلام شیعی، دارای دو جنبه اساسی است: یکی روابط قدرت و نظام سیاسی شیعی در فضای موجود و دیگری روابط موجود در درون جامعه است که هر دو جنبه در این پژوهش به مثابه یک اولویت در سیاست، شرح داده می‌شوند.